تاثیر DMT بر درک واقعیت با تصویربرداری پیشرفته

مطالعه‌ای در کالج امپریال لندن اثرات DMT (دی‌متیل‌تریپتامین)، یک ترکیب روان‌گردان قوی، بر عملکرد مغز را با استفاده از داده‌های تصویربرداری دقیق مغزی از ۲۰ داوطلب سالم بررسی کرد. نتایج، که در مجله PNAS منتشر شده، نشان داد که ارتباطات در سراسر مغز افزایش یافته و ارتباط بین مناطق و سیستم‌های مختلف بیشتر شده است، به ویژه در نواحی مرتبط با عملکردهای بالاتر مانند تخیل. این مطالعه اولین مطالعه‌ای است که به طور دقیق فعالیت مغزی را قبل، در طول و بعد از تجربه DMT پیگیری کرده است. دانشمندان بینش‌های جدیدی در مورد چگونگی تغییر تجربه آگاهانه توسط روان‌گردان‌ها از طریق عمل آن‌ها بر فعالیت مغزی به دست آورده‌اند.

در این تحقیق، داده‌های تصویربرداری دقیق مغزی از ۲۰ داوطلب سالم نشان داد که چگونه ترکیب روان‌گردان قوی DMT عملکرد مغز را تغییر می‌دهد. در طول تجربه غوطه‌ور DMT، ارتباطات در سراسر مغز افزایش یافت و ارتباط بین مناطق و سیستم‌های مختلف بیشتر شد. تغییرات در فعالیت مغزی به‌ویژه در نواحی مرتبط با عملکردهای بالاتر، مانند تخیل، چشمگیرتر بود. DMT یک ترکیب روان‌گردان قوی است که به‌طور طبیعی در برخی گیاهان و حیوانات یافت می‌شود. این ترکیب در مقادیر اندکی در بدن انسان موجود است و ماده فعال اصلی در آیاهواسکا، نوشیدنی روان‌گردانی است که از ترکیب برگ‌ها و ساقه‌ها تهیه شده و در مراسمات جنوب و مرکز آمریکا استفاده می‌شود.

این تحقیق که در ۲۰ مارس در مجله PNAS منتشر شده، اولین تحقیق به این دقت است که فعالیت مغزی را قبل، در طول و بعد از تجربه DMT پیگیری می‌کند. دکتر کریس تیممرمن، از مرکز تحقیقات روان‌گردان در کالج امپریال لندن و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: “این کار هیجان‌انگیز است زیرا پیشرفته‌ترین نگاه انسانی به حالت روان‌گردان را ارائه می‌دهد.”

آیاهواسکا یک نوشیدنی سنتی آمازونی با ویژگی‌های روان‌گردان است که قرن‌ها توسط قبایل بومی جنوب و مرکز آمریکا برای مقاصد روحانی و درمانی استفاده می‌شود. این نوشیدنی با ترکیب گیاهان حاوی DMT، مانند Psychotria viridis، با منبع مهارکننده‌های مونوآمین اوکسیداز (MAOI) مانند Banisteriopsis caapi تهیه می‌شود. MAOI‌ها به DMT اجازه می‌دهند که از طریق دهان فعال باشد با مهار آنزیم‌هایی که معمولاً آن را در دستگاه گوارش خراب می‌کنند. هنگام مصرف، آیاهواسکا تجربه روان‌گردان قدرتمندی ایجاد می‌کند که غالباً با توهمات شدید بصری و شنیداری، بازتاب‌های احساسی و حس بیداری روحانی همراه است.

برخلاف سایر روان‌گردان‌های کلاسیک مانند LSD یا psilocybin، تاثیرات DMT بر مغز نسبتاً کوتاه‌مدت هستند و تنها چند دقیقه به طول می‌انجامند، به جای ساعت‌ها. DMT می‌تواند حالت‌های تغییر یافته آگاهی شدیدی ایجاد کند که تجربه با دیدگاه‌ها و وضعیت‌های شبه‌مرگ مشابه است. اما دقیقاً چگونه این ترکیب عملکرد مغز را تغییر می‌دهد تا این اثرات را توضیح دهد، مشخص نبوده است.

در این مطالعه جدید، ۲۰ داوطلب سالم یک تزریق از این دارو دریافت کردند، در حالی که پژوهشگران از مرکز تحقیقات روان‌گردان امپریال، تصاویری دقیق از مغز آن‌ها ضبط کردند تا مطالعاتی در مورد چگونگی تغییر فعالیت قبل، در حین و بعد از سفر DMT انجام دهند. داوطلبان دوز بالای DMT (۲۰ میلی‌گرم به صورت وریدی) دریافت کردند، در حالی که دو نوع تصویربرداری مغزی انجام شد: تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) و الکتروانسفالوگرافی (EEG). کل تجربه روان‌گردان حدود ۲۰ دقیقه طول کشید و در فواصل منظم، داوطلبان یک رتبه‌بندی از شدت تجربه ذهنی خود ارائه دادند (در یک مقیاس ۱ تا ۱۰).

اسکن‌های fMRI تغییرات فعالیت درون و بین مناطق مغزی را در داوطلبان تحت تأثیر DMT نشان داد. اثرات شامل افزایش ارتباط در سراسر مغز بود، با ارتباطات بیشتر بین مناطق و سیستم‌ها. این پدیده‌ها که به عنوان 'شبکه‌ی تجزیه و تحلیل و بازده' و افزایش 'اتصال عملکردی جهانی' نامگذاری شده است، با مطالعات قبلی با سایر روان‌گردان‌ها مطابقت دارد. تغییرات فعالیت به ویژه در مناطق مغزی مرتبط با عملکردهای بالاتر، مختص انسان، مانند تخیل، برجسته‌تر بود.

پژوهشگران بر اهمیت این نکته تأکید می‌کنند که مطالعه آن‌ها اولین مطالعه‌ای نیست که مغز را تحت تأثیر روان‌گردان‌ها تصویر برداری کند یا اولین مطالعه‌ای که نشانه‌های فعالیت مغزی مرتبط با روان‌گردان‌ها را نشان دهد، اما اولین مطالعه‌ای است که تکنیک‌های تصویربرداری را ترکیب می‌کند تا مغز را در حین یک تجربه روان‌گردانی غوطه‌ور مطالعه کند. آن‌ها توضیح می‌دهند که این کار شواهد بیشتری را ارائه می‌دهد که DMT و روان‌گردان‌ها به طور کلی با اختلال در سیستم‌های مغزی سطح بالا، اثرات خود را اعمال می‌کنند.

پروفسور رابین کارهارت-هریس، بنیان‌گذار مرکز تحقیقات روان‌گردان در کالج امپریال لندن، و نویسنده ارشد مقاله (که اکنون در دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو مشغول به کار است)، اظهار داشت: “با انگیزه و بر اساس تحقیقات قبلی ما با روان‌گردان‌ها، کار حاضر دو روش مکمل برای تصویربرداری از مغز را ترکیب کرد. fMRI به ما اجازه داد تا کل مغز، از جمله ساختارهای عمیق آن را ببینیم، و EEG به ما کمک کرد تا فعالیت‌های ریتمیک دقیق مغز را مشاهده کنیم.”

“نتایج ما نشان داد که وقتی داوطلبی تحت تأثیر DMT بود، تغییرات قابل توجهی در برخی از ریتم‌هایی که معمولاً حاکم بودند، مشاهده شد. مغز حالت عملکرد خود را به چیزی کاملاً بی‌نظم تغییر داد. دیدن ادامه این بینش‌ها در سال‌های آینده بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود. روان‌گردان‌ها به عنوان ابزارهای علمی بسیار قدرتمندی برای بهبود فهم ما از چگونه فعالیت مغزی به تجربه آگاهانه مربوط می‌شود، اثبات شده‌اند.”

تیم امپریال اکنون در حال بررسی چگونگی طولانی کردن اوج تجربه روان‌گردانی از طریق تزریق مداوم DMT است و برخی نیز در حال مشاوره در یک آزمایش تجاری برای ارزیابی DMT برای بیمارانی با افسردگی هستند.

مرجع: “تأثیرات انسانی DMT بر روی مغز از طریق EEG-fMRI ارزیابی شده است” توسط کریستوفر تیممرمن، لئور رزم من، شارد هریدا، فرناندو E. روزاس، لیسا لوان، هانس کتتنر، جانی مارتل، دی